Jarenlang schatte ik je niet op waarde. Ik vond je niet exotisch genoeg; je trouwe achterban was te stoffig; je was niet zo spannend als andere spirits, niet zo mysterieus en onbekend. Schrijven over jou deed ik te weinig. Maar die periode van wederzijds onbegrip wil ik achter mij laten. Inmiddels kreeg ik bewondering voor je. Ik schenk nu graag een glas van je in en sta keer op keer versteld van je diversiteit. Ik leerde je avontuurlijke, stoere en exotische kanten kennen. Sorry whisky: ik was onwetend.
Natuurlijk deed ik in al die jaren wel proeverijen met je en zo nu en dan mocht ik een zeer exclusieve fles aan mijn collectie toevoegen. Maar de vonk sloeg nooit echt over. In 2013 kwam voor mij het keerpunt. In het voorjaar organiseerde ik een tasteforum met single-maltwhisky onder leiding van de goedlachse whisky-entertainer en meesterschenker Fritz Harig. Vol ongeremd(e) enthousiasme, humor, passie en liefde leerde hij mij jou zien zoals je echt bent.
Datzelfde jaar mocht ik voor een slijterijketen de tekstredactie voor een whiskyboekje verzorgen. In enkele weken tijd moest ik mij onderdompelen in kennis over jou: over de productie, soorten, landen, sterke verhalen en ga zo maar door. En ik moest proeven, veel proeven. Mijn leven draaide ineens wekenlang om jou. Om whisky.
Dan toch ook maar een keer naar een whiskyfestival. Prachtige whisky’s, veel bekenden die vol overgave over ‘hun’ whisky’s praatten en een paar verdomd goede en exclusieve drams. De clichés over stoffigheid, doedelzakken en besnorde connaisseurs werden helaas wel bevestigd. Of toch niet? Tot mijn vreugde waren er namelijk wel ook veel jonge vrouwen die een goed glas waardeerden.
Het zijn vooral de exotische whisky’s die je categorie voor mij echt interessant maken. De Japanners: kostbaar maar verfijnd. De Indiase Amrut. De stoere maar zachte rye-whisky’s uit de Verenigde Staten. Zoals deze exoten wereldwijd meeliften op het succes van Schotse whisky, zo gaat dit bij mij op tegenovergestelde wijze.
En de verhalen? Die zijn er genoeg. Over geen spirit ter wereld is zoveel geschreven. Misschien dat ik daarom ook mijn afstand tot je bewaarde. Ik heb bovendien niet de arrogantie om mijzelf wijzer te achten dan het clubje whiskyschrijvers en -kenners in Nederland. Maar dat laat mij er niet van weerhouden om over jou te schrijven. Voor wijze raad klop ik zelfs graag bij ze aan.
Whisky, ik beloof je geen monogamie. Nooit. Je bent heel divers hoor, begrijp me niet verkeerd. En je hebt succes: je verkoopcijfers gaan wereldwijd als de brandweer. Maar je ritmegevoel is gewoon … anders dan dat van rum. Je mixt minder soepel dan gin. Je hebt niet de finesse van cognac. Niet het oerkarakter van tequila. Maar dat is niet erg, dat is zelfs mooi. Jij bent whisky. Jij bent uniek. Elk glas weer. Sláinte!