De overheid zet loktieners in om overtredingen van horecaondernemers uit te lokken, maar ziet tegelijkertijd alcohol als redding voor zieltogende retail in stadscentra. Terwijl over de uitvoering van de regels van sociale hygiëne in de horeca ook nog wel wat te zeggen valt. Maar dat valt af en toe natuurlijk niet mee, denk bijvoorbeeld aan het goed inschatten van de leeftijd van gasten. Soms sta je echt voor paal als barman. Toch biedt dat leeftijdsvraagstuk ook kansen.
Door: Ricardo Eshuis
Elke zomer loop ik stage bij De Lichtboei, mijn oude werkgever op Ameland. Ik heb er jaren gewerkt, achter de bar, als dj en als bedrijfsleider. Zo hou ik voeling met wat er op de werkvloer gebeurt. En als ik mij in mijn functie iets niet kan permitteren, dan is het wel het schenken van alcohol aan minderjarigen. Daarom 2 tips om sociale hygiëne leuk te maken, zowel voor de barman als gast.
Tip 1: speel een spel. Een gozer met een babyface, die gewoonweg geen 18 kan zijn, komt aan mijn bar en bestelt een cola en 2 bier. Ik schenk eerst de frisdrank in. Terwijl ik daarna 2 glazen pak om bier in te tappen, kijk ik de jongeman aan. Ik zie de hoop in zijn ogen, want de cola staat al klaar en de bierglazen heb ik in mijn hand. Hij denkt ongetwijfeld: het gaat lúkken. Maar ik speel een spel. Want dan vraag ik: “Van welk jaar ben jij?”. Secondenlang blijft hij stil. “20”, stamelt hij. “Ik ben van ’96.” Ik antwoord: “Daar geloof ik helemaal niks van. Als je zo lang moet nadenken is dat verdacht. Mag ik je legitimatiebewijs zien?” Teleurgesteld haalt hij zijn portemonnee tevoorschijn en laat hij zijn rijbewijs zien. “Dit kan niet kloppen”, zeg ik, “dit moet wel vals zijn.” Enigszins geïrriteerd pakt mijn vermoedelijke delinquent zijn rijbewijs uit het hoesje. Na een snelle check op echtheidskenmerken blijkt het toch een echt rijbewijs te zijn. Tevreden tap ik de 2 bieren en rekent hij af. “Dankjewel”, zeg ik nog. “Jij kunt er ook niks aan doen. Het zijn de spelregels.”
Tip 2: maak er een compliment van. De sfeerverlichting, haar lengte (niet al te lang) en het jong ogende koppie doen mij twijfelen. Dus vraag ik naar haar legitimatie. “Werkelijk? Ga je dit nu echt doen?” Enigszins geïrriteerd gooit ze een ID-kaart op de bar: 32 jaar blijkt ze te zijn. “Sofie”, zeg ik. “Mooi: nu weet ik je naam. Het is namelijk altijd fijn om te weten hoe een charmante dame zoals jij heet.” Ze accepteert het met een glimlach en zegt: “Daar lul je je goed uit”.
Ik gebruik hierboven gespreksmodellen uit de cursus voor sociale hygiëne, maar de boodschap is: gebruik trucjes en gesprekjes om het vragen naar leeftijden leuker te maken. Je wilt iemand niet beledigen. Al heb je het druk, neem er de tijd voor. Ook dat is aandacht voor de gast. Op deze manier is het voor iedereen leuker, doe je het nooit fout en krijg je zelfs een glimlach van de gast. Het gaat je lúkken!