Foto Flickr.com/Fil.Al

Gewoon (goed)

Doe maar gewoon, dan doe je al gek genoeg. Een oer-Hollandse spreuk die diepgeworteld in onze cultuur zit en zich goed leent als versiering op wandborden, tegeltjes en andere Leen Bakker-gruwel. De filosofie zorgt ervoor dat de Nederlandse man in de bar standaard een biertje bestelt (waarmee hij pils bedoelt) en de vrouw een wijntje. Een gewone kop koffie; tevens veel gehoord.

Enfin, het leven is al ingewikkeld genoeg, zou je zeggen. Maar het kan zoveel beter, lekkerder en mooier zijn dan gewoon. Gewoon staat als het dranken betreft zelden voor (hoge) kwaliteit. Het hebben van drankenkennis en de voorkeuren die daarmee gepaard gaan, worden al snel afgedaan als snobisme. En het bezig zijn met specialty coffee, lokaal gebrouwen biertjes, gin-tonics en cocktails wordt al snel gezien als hipsterhobby.

Sinds enkele maanden is de hipster, wie of wat dat ook moge zijn, persona non grata geworden in de media. Daarmee worden hun voorkeuren op het gebied van dranken en eten echter ook veroordeeld. En dat vind ik persoonlijk niet in orde.

Lokaal gebrouwen bieren met verfrissend nieuwe smaken, vaak voortbordurend op de ipa-stijl, vind ik geweldig. Nog geweldiger vind ik het feit dat deze gewoon bij de kroeg om de hoek verkrijgbaar zijn. Ze zijn in de mode, zeker bij, jawel, de hipsters.

Hetzelfde valt te zeggen over koffie. De variëteit en kwaliteit ervan buiten de deur in Nederland, is exponentieel gestegen. Aan goede specialty coffee hangt een prijskaartje ja, en niet elke kop koffie hoeft jouw cup of tea te zijn. Maar denk die hippe racefiets en obligate gezichtsbeharing even weg, en concludeer dan dat koffie gewoon een erg positieve ontwikkeling onderging

Dan nog even de gin-tonic. Gewoon een goed drankje, dat ineens in de betere horeca in een koud glas met voldoende ijs, goede tonic-mixers en bijpassende garnering wordt geserveerd. Ik liet mij in mijn vorige column kritisch uit (mei 2015, red.) over alle excessen en goudzoekers rondom gin en daar sta ik nog steeds volledig achter. Maar we kregen er in een paar jaar ook een hele hoop mooie gins bij. En als de hype rond dit drankje langzaam minder wordt staat er een hele rij ‘nieuwe’ gin-tonics klaar: onder andere de moscow mule’s, dark & stormy’s, paloma’s en whisk(e)y & ginger ale. De tijden van een mixje met sterke bulkdrank, postmixsoda, minuscuul, rap smeltend ijsblokje en een dood citroenschijfje in een vormloos Ikea-glas, lijken achter ons te liggen.

Nederland ondergaat een positieve smaakontwikkeling. Gewóón evolueert naar gewoon góed. We eten en drinken beter, lekkerder. Hiermee gepaard gaat meer erkenning en begrip voor de creaties en het ambacht van de (cocktail)bartender. En de kunsten en koffie van de barista. En de brouwsels van de lokale brouwer. Goede zaak, toch?