In dit magazine en op de website van Entree verschijnen regelmatig mooie fotoseries van nieuwe horecaconcepten en interieurdesigns. Het ene bedrijf nog mooier dan het andere. Ook de grote hotelketens besteden steeds meer aandacht aan design. De nieuwe Van der Valk-hotels bijvoorbeeld, zijn in niets te vergelijken met de oudere. Een goede trend, aangezien hotels onderscheidend moeten blijven ten opzichte van het aanbod uit andere hoeken zoals Airbnb.
Door: Nicolas Fissendjidis
Waar ik helemaal gelukkig van word, zijn sterke, tijdloze concepten en designs met een eigen stempel. Het creëren hiervan gaat echter wel gepaard met bloed, zweet en tranen. Ik sprak bijvoorbeeld een keer een general manager die werkelijk maandenlang research had gedaan naar de oud-eigenaar en naamgever van het hotel. Vervolgens bracht ze elk detail van diens leven in kaart en vertaalde ze dit door naar het concept, alle merkuitingen en uiteindelijk het interieur. Van het servies, de geur bij binnenkomst, het patroontje op het vloerkleed in de vergaderzaal, het uniform van het personeel tot aan de naam van het hotel: alles is er te herleiden tot het verhaal van die oud-eigenaar.
Ze laat bovendien niets aan het toeval over, baseert al haar keuzes op het concept en doet niet aan concessies. Hierbij durft ze ook te kiezen voor het onconventionele, voor het doorvoeren van zaken die geen enkel ander hotel eerder ondernam. Het is fantastisch om te zien hoe alles in dat hotel klopt en hoe ze werkelijk iets unieks heeft gecreëerd.
De focus op concept en design is absoluut een mooie eerste stap, maar het neerzetten van echt iets eigens en tijdloos is voor marathonlopers. In Nederland vind ik het Pulitzer in Amsterdam een prachtig voorbeeld. Na het vertrek bij Starwood, onderging het hotel een grote renovatie. Ook hierbij werd alles tot in de kleinste details uitgedacht. Van bandenplaksetjes op alle kamers en omafietsen aan de muur tot aan de unieke Collector’s Suites gebaseerd op de identiteit van voormalige bewoners.
Uiteraard doen sommigen bij dit soort unieke concepten veel inspiratie op. Daardoor zie ik bij nieuwe horecazaken soms echter ook gekopieerde elementen. Hoewel het er daar mooi uitziet, merk je toch snel dat het niet helemaal klopt.
Maarten Wessels schreef in een eerdere editie al een mooie column over hoe het woord inspiratie vooral leidt tot jeuk en irritatie. En het opdoen van inspiratie kan dus ook averechts werken voor uw eigen bedrijf. Een concept gebaseerd op designtrends en wat nu heel goed werkt of in de smaak valt, is even snel uit de mode als het erin kwam. Zonder een sterke visie, fundament en concessies, zou je eigenlijk niet eens van een concept mogen spreken. Het gaat dan ook niet om een korte inspiratiesprint op gebaande paden, maar om een zware marathon waarin je zelf moet uitvinden welke onbekende wegen je naar de finish leiden. Hulde dus voor de marathonlopers in de horeca!