De New Yorkse horeca inspireert 70 horecaondernemers. Onze hoofdredacteur is ook mee. Zij vertelt hierover.
Dit is deel 2 van de blog van Marjon Prummel die op inspiratiereis is door New York. Deel 1 staat hier.
In New York moet je hip zijn. Sommigen van onze groep hebben aan den lijve ondervonden hoe moeilijk het is om trendy clubs in New York binnen te komen. Of er wordt extreem veel geld vooraf gevraagd zonder de garantie dat je binnenkomt of je moet celebrity zijn. Ze zijn hier natuurlijk niet zo gek op groepen (waar wel), maar om vooraf 30.000 dollar te vragen plus verplichte bottelservice (à 500 dollar de fles) gaat ons een beetje te ver. Toen de sectormanager van KHN vriendelijk bedankte kreeg hij als antwoord: “We don’t need you”. Ook dat is New York.
Trends
Erik Mouthaan, Amerika-correspondent voor RTL4, woont al 5 jaar in New York. Inmiddels is hij goed op de hoogte van de ins and outs van het uitgaansleven. Hij vertelt ons wat trends. “Hotels hebben hier een enorme impact op de buurt. Vervallen of achterstandsbuurten worden weer hip omdat er een trendy hotel gevestigd wordt. Je ziet het aan het Ace Hotel, maar ook aan Ink 48. In New York ga je niet alleen naar hotels om te slapen. Sommige hotels hebben zulke mooie barren of rooftops dat die hun eigen gasten trekken. Voorbeelden zijn Soho Grand Hotel, The Trump Hotel en Hotel Gansevoort. In het Standard Hotel bevindt zich momenteel de hipste club: de Boom Boom Room (zie foto). Bij de opening waren Madonna, Lindsay Lohan en Bon Jovi aanwzig. De bar wordt regelmatig afgehuurd door zanger/rapper Jay-Z. Deze club op de 18de verdieping is retro à la de jaren '70 ingericht, met hoge ramen van de vloer tot aan het plafond met spectaculair uitzicht op Lower Manhattan, het Empire State Building, Ellis Island en het Vrijheidsbeeld. Zelfs de toiletten hebben ramen tot op de grond zodat je kunt spreken van een echte toiletervaring. Alles is af: de muziek, de cocktails, hapjes en de bediening. De modelserveersters hebben korte rokjes en diepe decolletés en de barmannen lijken te zijn weggelopen uit een Bacardi-reclame. Bier en wijn kosten 18 dollar, maar voor een tafel met bottelservice betaal je honderden dollars. Voor 22.00 uur kun je relatief makkelijk naar binnen, daarna moet je plaatsmaken voor de rich and famous.
Restaurants
Mouthaan is niet verbaasd dat in Nederland zoveel aandacht is voor steekgerechten of lokale producten, want dat zie je in New York al een paar jaar. “Ze vinden het hier heel belangrijk om te weten waar het eten vandaan komt, de zogenaamde food miles van het product. Je vindt steeds meer kruidentuintjes op daken van gebouwen en de verantwoorde groentekweker Sterling Grains in Brooklyn is ontzettend populair. Restaurant Roberta’s heeft zelfs een eigen kruidentuin met bijenkorven.”
The Dutch
Ook Nederlandse invloeden vind je terug. Foodtruck The Frying Dutchmen verkoopt verse frites op straat, Restaurant Vandaag heeft bitterballen en hete bliksem op de kaart en er is Dutch Dumpling Diva Marja Samson die ons op haar boot op de Hudson River ontvangt. Samson kwam in de jaren '80 als beeldend kunstenaar naar New York, ontmoette veel Japanners, trouwde er één en opende in 1985 haar galerie. In de keuken van de galerie gaf ze feestjes en zo ontstond het concept voor restaurant The Kitchen Club. Later breidde ze dit uit met Chibi's Sake Bar. Na 11 september 2001 moesten The Kitchen Club en de Chibi’s Sake bar hun deuren sluiten. Nu komen haar passie voor dumplings en koken volledig tot uiting als Dumpling Diva-lerares, foodconsultant en privéchef. Samson: “Een dumpling is a surprise in one bite. Het is niets meer en niets minder dan een klein gevuld pannenkoekje.”
Vlees
Hoewel er veel (parttime)vegetariërs in New York en dus ook veel gespecialiseerde restaurants voor deze doelgroep zijn, vind je ook veel restaurants waar vlees de belangrijkste boventoon voert. Bij de Meat Ball Shop draait alles om vleesballen en ook hamburgerrestaurants zijn nog steeds ongekend populair. Mouthaan noemt ook Red Rooster in Harlem. Daar serveren ze heel veel gefrituurd eten, president Obama was er zelfs eens te gast. Ook in Momofuku, behorend tot één van de 50 beste restaurants ter wereld, staat voornamelijk vlees op de kaart.
Momofuku
Bij restaurant Momofuku Ssam Bar kost het heel veel moeite om een tafel te reserveren en er zijn dan ook lange wachtlijsten. Toch lukt het KHN-sectormanager Liping Lin van de Chinese horecaondernemers om een tafel te bemachtigen voor 23 personen. Het restaurant is klein, lawaaiig en we zitten allemaal vlak naast elkaar op houten bankjes in afwachting wat asian-fusionmaster David Chang, chef van Momofuku, ons voorschotelt. Vlees dus en dan vooral varkensvlees, iets dat toch tamelijk ongewoon is. We krijgen een vijfgangendiner waarvan de whole pork butt (ja, je leest het goed) het hoogtepunt was. Het grote stuk vlees, dat 8 uur in de oven had gegaard, werd als homp geserveerd op een bord, waar vervolgens iedereen aan tafel stukken uit moest trekken. Zo’n stukje moest je vervolgens in een blaadje sla met kimchi verpakken en met je handen opeten. Oesters werden erbij geserveerd voor de optimale smaakbalans. Het klinkt misschien onaantrekkelijk, het was verrukkelijk!