Fastservice

Wetenschappelijk weetjes achter het McSucces

Grote (fastservice)ketens als McDonald's zijn goed op de hoogte van de neurowetenschappelijke oorzaken waar ze gasten mee trekken.

Dat schrijft Psychology Today. Die zette 7 wetenschappelijke feiten op een rij waardoor McDonald's zo'n succes is. En dat betreft suiker, dopamine, lage prijzen, de oertijd, snelheid, Pavlov en de herinnering.

Suiker
Ten eerst werkt suiker verslavend. Uit recent onderzoek (bij ratten) blijkt zelfs dat het eetbuien veroorzaakt, trek (craving) en ontwenningsverschijnselen als klapperende tanden en een trillend lichaam.

En in bijna alles wat McDonald's serveert zit suiker: van de drankjes en ketchup tot de broodjes en frietjes. Zodoende weet McDonald's dan ook dat gasten graag wat extra betalen voor frisdrank.

Recent zette de fastserviceketen ook de McCafe-fruitsmoothies op de kaart: deze bevatten meer suiker dan Coca-Cola.

Dopamine
Dat er overal wel een McDonald's is, verhoogt het risico op dwangmatig (fastfood) eten. Mensen hebben hun impuls namelijk maar beperkt onder controle. Dopamine (wat je aanmaakt als je jezelf 'beloont') speelt daar een belangrijke rol in.

Dopamine wordt zelfs al aangemaakt vóórdat de beloning er is en gaat tegen dat je een verstandig besluit neemt. Bij mensen met obesitas is bijvoorbeeld duidelijk te zien dat hun hoeveelheid dopamine over- en dwangmatig eten bevordert.

Lage prijzen
Onderzoek toont aan dat als je zuurverdiende geld verliest dan wel uitgeeft, er in de hersenen ongeveer hetzelfde gebeurt als wanneer je je teen stoot. Lage prijzen minimaliseren die 'pijn' echter.

En dat een broodje bij de McDonald's nog goedkoper is dan de krant, maakt het voor iemand vrijwel pijnloos om deze te bestellen. Ook hebben de hersenen het dan niet erg zwaar om de voors en tegens af te wegen, wat bij hogere uitgaven iemand wel kan belemmeren.

Oertijd

Het menselijke brein heeft zich ontwikkeld in een tijd waarin voedsel schaars was. Daarom is de mens geneigd voedsel tot zich te nemen met veel calorieën. Uit onderzoek (bij muizen) blijkt ook dat het brein wel degelijk verschil ervaart tussen voedsel dat hetzelfde smaakt, maar verschilt in aantal calorieën.

Foppen met bijvoorbeeld aspartaam werkt dus niet voor ons in de oertijd geprogrammeerd brein.

Snelheid

Drugs zijn vooral verslavend omdat ze zo snél een goed gevoel opleveren. En hoe sneller je een stimulans beloont, des te sterker de assocatie tussen de twee aspecten. En voor de BigMac's en frietjes hoeft je je auto niet eens uit. Binnen twee minuten heb je het in handen en kan je het eten veroberen.

Dus hoe sneller iemand een hamburger in handen heeft, des te sneller het beloningssysteem in werking treedt.

Pavlov-reactie
Pavlov wist een hond zo te trainen dat hij al begon te kwijlen als hij een bel hoorde - nog voordat het eten er stond. Precies op die manier krijgt iemand al trek in McDonald's als 'ie de tune hoort of gouden M ziet.

Daarnaast is de McDonald's-beleving waar je ook komt, hetzelfde. En hoe consistenter een ervaring, hoe sterker het brein de kenmerken associeert met het ondergaan van de belevenis.

Verder leert het brein in de loop van de tijd dat het bepaalde dopamine al moet afgeven zodra één van de kenmerken zichtbaar of hoorbaar is. Dopamine houdt dus niet alleen het nemen van een verstandige beslissing tegen, maar stimuleert ook dat je de beloning daadwerkelijk tot je gaat nemen.

Herinnering

Plezier beleven aan fastfoodeten ontstaat voor een groot deel ook door de herinnering. Een volwassene die namelijk een HappyMeal bestelt, wordt al helemaal blij van de herinneringen uit zijn jeugd, de 'stoere transformers' die er toen inzaten en de eerste keer dat hij 10 McNuggets mocht bestellen in plaats van vier.

De verpakking van McDonald's-producten alleen al dragen dus bij aan het plezier van de belevenis.
 
Bron: Psychology Today.

---
Twitter-account
Fastservice Entree.
Nieuwsbrief
Fastservice Entree.

Abonnement
Fastservice Entree.